"Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει...": Οχι, όμως, λάθος!

της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου
Ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκης ως μυθιστοριογράφος 
αρνείται το ρόλο του... παραμυθά συγγραφέα! 

Παραμένει... δημοσιογράφος (ναι αυτό το στίγμα είναι ανεξίτηλο) και μέσα από την αφήγησή του, ξεδιπλώνονται ...ρεπορτάζ της καθημερινής ζωής. 
Οι ήρωες επιστρέφουν στην Ιθάκη, όμως είναι φτωχή και δύστροπη και οι Λαιστρυγόνες παραμένουν εδώ.

"Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει".

Όχι όμως λάθος.

Εδώ όλα εξηγούνται γιατί είναι η πραγματικότητα που δεν αλλάζει. 
Όπως είπε και ο κοσμογυρισμένος ποιητής Νίκος Καββαδίας στο "εφτά νάνοι"..."με τη βροχή, με τον καιρό, που μας ορίζει"

«Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει…»: Μυθιστόρημα ψυχωφελὲς καὶ τριαξονικὸν γιὰ ἰδεατὲς ἑσπέρες μετὰ μνημονιακῆς ξυλόσομπας

Γράφει ο Σωτήρης Μητραλέξης*

Τὸ ἡμιαὐτοβιογραφικὸ βιβλίο τοῦ Κώστα Τριανταφυλλάκη προτείνεται ἀνεπιφυλάκτως (καὶ δὴ γιὰ ἰδεατὲς ἑσπέρες, μετὰ καταλλήλου τινὸς ἡδυπότου), διότι «σὲ ταξιδεύει» σὲ τρεῖς διακριτοὺς ἄξονες:

-στὴν δυνατότητα τοῦ Ἕλληνα νὰ «ριζώνει» παντοῦ: ἀπ' ὅ,τι ξέρω δὲν εἶναι μόνο ὁ Ὀρέστης/Κώστας ποὺ ἔχει διανύσει ἀναπάντεχα τὴν ζωή του σὲ διαδρομὲς τύπου Ἔβρος-Νέα Ὑόρκη-Αθήνα-Νέα Ὑόρκη ὡς... Ὁμόνοια-Κολιάτσου, καὶ μάλιστα «χωρὶς νὰ τὸ ἔχει σχεδιάσει», καὶ ἀκριβῶς γι' αὐτὸ εἶναι πολὺ ἐνδιαφέρον νὰ διαβάζει κανεὶς μιὰ τέτοια ἱστορία «ἀπὸ κοντά». Εἰδικὰ δὲ γιὰ ἐμᾶς τοὺς νεωτέρους, ἐνίοτε δὲ καὶ νεωτάτους.

-στὰ ἄδυτα τοῦ κόσμου τῶν ἐπιχειρήσεων καὶ στὶς ἀλλόκοτες ἀνθρώπινες σχέσεις ποὺ δημιουργοῦνται μέσα σ’ αὐτόν: καὶ δὴ στὶς ἐνίοτε κανιβαλικὲς ἢ κατὰ κυριολεξία φονικὲς ἀνθρώπινες σχέσεις, ποὺ λόγῳ... περιτυλίγματος θεωροῦνται συνήθως ἀπολύτως «πολιτισμένες»... Διαβάζοντας τὴν μαρτυρία του, ὁ ἀναγνώστης ἀμφισβητεῖ τὸ σωκράτειο «οὐδεὶς ἑκὼν κακός».

"Αλλιως τα είχαμε σχεδιάσει..": Οταν η ηθική συγκρούεται με τη δύναμη και το χρήμα

Γράφει η Βίκυ Γκόλτση*

Όταν η ηθική διάσταση του ανθρώπου συγκρούεται με τον ανήθικο κόσμο της δύναμης και του χρήματος, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ένα: ή να διατηρήσεις την ψυχή σου ή να σε καταπιεί η δίψα για επικράτηση πάνω στον άλλο.

Η αλλοτρίωση του σύγχρονου δυτικού ανθρώπου δημιουργεί τερατουργήματα απανθρωπιάς και ανελέητου ανταγωνισμού.

Το βιβλίο του Κωνσταντίνου Τριανταφυλλάκη ισορροπεί πάνω στο δίπολο ‘άτομο με αξίες – άτομο χωρίς αξίες’.

Μέσα από ήρωες που κουβαλούν την αλήθεια της σημερινής ζωής, η ηθική συγκρούεται, παλεύει και πληγώνεται από αυτό που ο Buss θεωρεί ένα από τα πράγματα που στερούν την ευτυχία: τον ανταγωνισμό μεταξύ των ανθρώπων όπως εκδηλώνεται με την τάση κυριαρχίας σε προσωπικό, κοινωνικό και επαγγελματικό επίπεδο.

Το ηθικό δίδαγμα: η αγάπη για τον άνθρωπο, η ακεραιότητα και η ευσυνειδησία μπορούν τελικά να αντέξουν ακόμη και στις μεγαλύτερες μάχες.

 *Η Βίκυ Γκόλτση είναι  Ψυχολόγος.

"Αλλιως τα είχαμε σχεδιάσει", ένας μικρός ύμνος για τους αφανείς ήρωες της Ομογένειας της Νέας Υόρκης

Γράφει ο Αλέξανδρος Στεφανόπουλος

Στην συγκεκριμένη ανάρτηση- δημοσίευση ο καλεσμένος μου – ο οποίος με τιμά ιδιαιτέρως  – ειδικά για τους Ομογενείς της Νέας Υόρκης δεν χρειάζεται συστάσεις.   Ο Κώστας Τριανταφυλλάκης, είναι γνωστός για το έργο και  –και το τονίζω - την  αθόρυβη προσφορά του στην ελληνική παροικία της Νέας Υόρκης και ειδικά στα ζητήματα της παιδείας. Μιας και εργάστηκε και ως δάσκαλος στο πιο γνωστό και ξακουστό σχολείο της Ελληνικής κοινότητας στις ΗΠΑ του Αγίου Δημητρίου στην Αστόρια,  από το οποίο έχουν αποφοιτήσει 100αδες Ελληνικής καταγωγής παιδιά δεύτερης  τρίτης και τέταρτης γενιάς Ελληνόπουλα.  

Οι παλαιότεροι, ειδικά στην Νέα Υόρκη και την Ελληνική  Αστόρια,  που αυτή την περίοδο φαίνεται, να αναγεννιέται με νέο αίμα και 100αδες προσελεύσεις νέων Ελλήνων μεταναστών-λόγω της πρωτοφανούς κρίσης στην πατρίδα-   και με το μεγαλύτερο μεταναστευτικό κύμα που γνώρισε στις απαρχές του 21^ου αιώνα η ΝΥ από Ελλάδα να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη,   τον γνωρίζετε. Και μάλιστα πολύ καλά από το έργο. Την δράση του ως δασκάλου στον Άγιο Δημήτριο,  αλλά κυρίως  ως  δημοσιογράφου και χρονογράφου στην ιστορική εφημερίδα ΠΡΩΙΝΗ. 

"Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει..": Μια μυθιστορηματική ενδοσκοπική ματιά στην τελευταία ελληνική 30ετία!

Γράφει ο Γιώργος Διονυσόπουλος

Σε μία χρονική περίοδο όπου η λογοτεχνία ακολουθεί τις επιταγές της μαζικής κουλτούρας και της επιδερμικής παράθεσης στοχασμών και γεγονότων, το να βλέπεις έναν νέο συγγραφέα να συγκινείται δημοσίως και πάνω απ’ όλα με ειλικρίνεια για το έργο του, δείχνει, αν μη τι άλλο, ψυχικό εύρος και πνευματικό βάθος.  Θυμίζοντας κάτι από τους γήινους χαρακτήρες παλαιότερων και συνάμα πιο σκληρών αλλά και δύσκολων εποχών, ο Κώστας Τριανταφυλλάκης έχοντας το ρομαντισμό και ενδεχομένως την άγνοια του πρωτάρη στο λογοτεχνικό χώρο, πίστεψε στην προσπάθειά του και πέτυχε το στόχο του δημιουργώντας τέχνη. Το βιβλίο του «Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει…» αποτέλεσε, εν μέσω των εορτών, μία από τις πλέον ευχάριστες αφίξεις στο λογοτεχνικό χώρο. Δεν σε κουράζει. Σε ταξιδεύει στο χρόνο. Παίζει με τα συναισθήματα του αναγνώστη είτε ανεβάζοντας δραματικά την έντασή τους ή επιδρώντας ηρεμιστικά σε αυτά μέσα από την παράθεση όμορφων και ενίοτε ξεχασμένων εικόνων.

Ο Χρήστος Σιάφκος για το βιβλίο του Κ. Τριανταφυλλάκη «Αλλιως τα είχαμε σχεδιάσει..»

Γράφει ο Χρήστος Σιάφκος

Θα μπορούσε να είναι ένα ακόμα πολιτικό –οικονομικό θρίλερ, δεν αρκείται όμως μόνο σ’ αυτό. Το «Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει…» του Κωνσταντίνου Τριανταφυλλάκη, ενώνει πολλά και σημαντικά. Ενώνει την ποίηση, το βάσανο της προσφυγιάς, την αγωνία στην ξένη χώρα, την Ελλάδα που τρώει τα παιδιά της αλλά και την τρυφερή Ελλάδα που ήταν κάποτε.

Ο συγγραφέας έλκει από τις αναμνήσεις του, τη ζώσα πραγματικότητα, τα οικονομικά σκάνδαλα που ταλάνισαν την ανθρωπότητα, τη διαπλοκή ανάμεσα σε επιχειρηματίες, τον τύπο και την εξουσία.

Η αγωνία «στάζει» από τις σελίδες και είναι μόνο ο έρωτας, εκείνος που χάθηκε κι εκείνος που βρίσκεται ξανά που την απαλύνει. Είναι ακόμα βάλσαμο οι μνήμες της αγαθής οικογένειας, τα πλατιά χωράφια του Έβρου, οι εφηβικές τρέλες, μια ορχήστρα νεαρών που κερδίζουν τη ζωή τους στις ΗΠΑ, γλεντώντας το παράλληλα.

"Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει..."

Ο υπογράφων είναι …βιβλιοφάγος, όχι ..βιβλιοκριτικός! Οπότε το κείμενο που ακολουθεί είναι ενός αναγνώστη και όχι ενός κριτικού.

Ας με …συγχωρήσουν οι ..κριτικοί, που μπαίνω στα χωράφιά τους!

Ο λόγος, το βιβλίο του Κώστα Τριανταφυλλάκη,  με τίτλο «Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει….»

Να αρχίσω από τον τίτλο. Θεωρώ μας αφορά όλους ή τουλάχιστον τους περισσότερους από εμάς γιατί  μάλλον ….αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει, ή όπως λέει και το τραγούδι «εμείς για αλλού κινήσαμε και αλλού η ζωή μας πάει…»

Όντως, το βιβλίο, μέσα από τις διαδρομές των ηρώων του, αυτό  καταγράφει, όχι όμως με  πεσιμιστική διάθεση, αλλά μάλλον το αντίθετο. Οι πρωταγωνιστές του αναζητούν την πραγμάτωση των ονείρων τους, παρά τις αναποδιές και τα προβλήματα, μένουν όρθιοι αναζητώντας τη δικαίωση.

Με οδηγό τα όνειρα.....

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ: Τι έγιναν τα όνειρα;

Θα φύγουμε κάποτε αθόρυβα και θα πλανηθούμε΄..

..Μες τις πολύβοες πολιτείες και στις έρημες θάλασσες

…χαιρετώντας λευκά πανιά π' ανεμίζονται.

Ισως δεν μένει τίποτ' άλλο παρά αυτό να θυμόμαστε.

Μανόλης Αναγνωστάκης

13.12.43

Οσα χρόνια και να περάσουν, θα θυμάμαι πάντα την πρώτη μου μέρα στο δημοτικό. Αποβραδύς, είχαν ανοίξει οι στέρνες τ’ ουρανού, οι δρόμοι γέμισαν λάσπη και το πρωϊ ομίχλη. Το πρωτοβρόχι, ευλογία και δώρο του θεού, μετά από ένα μακρύ και ζεστό Καλοκαίρι. Σε λίγες μέρες θ’ άρχιζε τ’ όργωμα και η προετοιμασία για τη σπορά. Η μάννα μου ήρθε  να με  ξυπνήσει από νωρίς, να ετοιμαστώ για τη μεγάλη μέρα. Προσπάθησα να κλέψω λίγες στιγμές παραπάνω ύπνου, μήπως και με «ξεχάσουν» για το «μοιραίο» ραντεβού, αλλά που τέτοια τύχη! Αργότερα το έμαθα, πώς αυτό που φοβάσαι βιάζεται και εκείνο που ποθείς σκοντάφτει.......  

«Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει»: ένα πληθωρικό μυθιστόρημα, γραμμένο «δυτικά του ποταμού Έβρου»

Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει γιατί αλλιώς τα είχαμε ονειρευτεί: από την πρώτη επαφή με γυναίκα μέχρι τις σπουδές, την καριέρα, τα χρήματα. 
Ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκης μας προσφέρει ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα με αναρίθμητες εικόνες, την ανθρώπινη πλευρά της Ελλάδας του ’60, την πορεία ανέλιξης όσων δεν μπήκαν στη ζωή και την παραγωγή από τη βασιλική πόρτα, τα «κατορθώματα» των δεκαετιών της Μεταπολίτευσης.
 Και καίρια μας ωθεί να απαριθμήσουμε πόσες φορές αποτύχαμε οικτρά ακολουθώντας την πεπατημένη, τη «φωνή της λογικής» και πόσες φορές πετύχαμε κάτι μικρό ή μεγάλο, ανέλπιστα, τυχαία, συγκυριακά.

Χρ. Αηδονίδης - Παρουσίαση βιβλίου Κ. Τριανταφυλλάκη

Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει: Ενα μυθιστόρημα γεμάτο Ελλάδα

Με οδηγό  τα όνειρα…

Γράφει ο Γιάννη Φαίλτωρ

Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει  λοιπόν. Αυτό μας φωνάζει, αιώνες τώρα,  ο μέγας Σταγειρίτης με την ετερογονία των σκοπών του. Αυτός είναι και ο τίτλος του νέου βιβλίου του Κωνσταντίνου Τρανταφυλλάκη που θα παρουσιαστεί επισήμως σήμερα το απόγευμα στον Ιανό.

Αλλά τι είναι ένα άραγε έναν βιβλίο; Και μάλιστα το πρώτο βιβλίου ενός συγγραφέα; Τι άλλο παρεκτός από μια γέννα. Μια γέννα επίπονη και δύσκολη. Μια γέννα του νου. Και μου έρχεται στο νου κάθε φορά εκείνο το ποίημα του αλεξανδρινού μας, Το πρώτο σκαλί, όπου λέει ο Θεόκριτος τον νεαρό ποιητή Ευμένη που ολοκλήρωσε το πρώτο του έργο: …

Ψηλαφώντας τα σχέδια και τα όνειρα μιας εποχής...

Με πόση αντικειμενικότητα να προσεγγίσεις την πρώτη συγγραφική προσπάθεια ενός καθηγητή σου;

Πως να κρίνεις τις σκέψεις, τις αλήθειες και τα όνειρα που αποτύπωσε σε μια εκτενέστατη μυθιστορηματική πραγματικότητα, κάποιος με τον οποίο μοιράζεσαι κοινά ενδιαφέροντα, αξίες, φιλοσοφικές προσεγγίσεις; 

Ο Δημήτρης Ιατρόπουλος για το βιβλίο

Κυρίες και Κύριοι, φίλες και φίλοι του Κώστα Τριανταφυλλάκη και του «Ιανού», καλησπέρα σας.

Έχω ταιριάξει έτσι τα λόγια μου, ώστε να μην σας κουράσω ιδιαίτερα. Συνήθως οι ομιλίες μου, και διαλέξεις ακόμη, γίνονται όλες από στήθους, με έναν τυφλοσούρτη κωδικών σημειώσεων μόνο. Πάλι δεν θα έγραφα λοιπόν, αλλά αυτή την φορά, θέλω να μείνουν και ως γραπτό, αυτά τα λίγα που θα σας πω για τον Κώστα. Γιατί απόψε, πρόκειται για μιαν εντελώς ειδική περίπτωση, όπως θα διαπιστώσετε στη συνέχεια.

Ο Ορθογράφος στην παρουσίαση του βιβλίου

Σύσσωμος ο Ορθογράφος (πλην του αηθαλούς Strange που έμεινε πίσω να βαστάει τ' άρματα) παραβρέθηκε στις 18 του περασμένου Δεκέμβρη στον Ιανό της Αθήνας για την παρουσίαση του βιβλίου του καλού μας φίλου Κώστα Τριανταφυλλάκη "Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει...", την οποία και σας είχαμε προαναγγείλει πριν λίγο καιρό.

Ο Strange Attractor για το βιβλίο

Ο Κώστας Τριανταφυλλάκης είναι διαδικτυακός αλλά και προσωπικός μου φίλος, και επιπλέον πολυπράγμων αρθρογράφος, που όπως κι εγώ, έτσι κι αυτός γράφει τις διάφορες απόψεις του με ψευδώνυμο. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους.

Και εκτός από όλα τα άλλα που κάνει, είναι παράλληλα και «νεόκοπος» συγγραφέας.
Μάλιστα, το πρώτο του βιβλίο «Αλλιώς τα Είχαμε Σχεδιάσει», εκδόθηκε πρόσφατα από τον ΙΑΝΟ, και πάει … σφαίρα.

Ο Διαμαντής Μπασαντής για το βιβλίο

Έχω βρεθεί σε αναρίθμητες παρουσιάσεις βιβλίων. Έχω παρουσιάσει ο ίδιος πάρα πολλά βιβλία. Αρχικά τα δικά μου και στη συνέχεια πολλών άλλων που έτυχε και μου άρεσαν και μου έκαναν και την τιμή οι συγγραφείς τους να με εμπιστευτούν στον απόπλου που επιχειρούσαν στον χώρο των γραμμάτων.

Μάλιστα πρόσφατα παρουσίασα ένα εξαιρετικό βιβλίο, το «Οι αράχνες μέσα μου» του ελληνικής καταγωγής γερμανοαμερικάνου Σβεν Νταγκόνες.

Όμως ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που έτυχε να παρουσιάσω ένα βιβλίο και η παρουσίαση να εξελιχθεί τόσο ιδιαίτερα και μοναδικά. Ήταν στο βιβλιοπωλείο Ιανός στην Αθήνα στις 18/12 και ήταν το βιβλίο του Κωνσταντίνου Τριανταφυλλάκη, το «Αλλιώς τα είχαμε σχεδιάσει».